Dünden beri kafama takıldı. Hani son dönemlerde ayak fotolarıyla beraber tırnak daha doğrusu oje sürülmüş tırnak fotoları var ya yükselişte olan, nasıl becerebiliyorlar? Her daim manikürlü, ojeli tırnaklar, pammuk gibi eller nasıl yani? Özeniyor, imreniyor ama gel gör ki beceremiyorum. Maniküre her gidişimi kendimce yepisyeni bir başlangıç olarak kabul ediyor, ‘’ Tamam Eda bundan sonra her onbeş günde bir sendeyim. Düzene koydum artık.’’ diyorum. Sonra ki gidişimde Eda ‘’ Nerelerdesin Özgür?  Bu ellerin hali ne?’’ diyorsa düşünün artık başlangıcımın sonu ne kadar sürebiliyor.

Hayır, sağ el tırnaklarıyla sol eldeki, sol el tırnaklarıyla sağ eldeki tırnak dibi etlerini it it nereye kadar! Dün gece aldım yanıma krem,  aseton,  pamuk, oje dörtlüsünü oturdum yatağa. Ve başladım gene harika mühendislik çalışmama. İmtinaıyla temizledim tırnakları, sürdüm ojeyi. Sonra gene başucumda duran kitabımı aldım elime, aynı imtinaıyla. Eeee ne oldu? Sabah bir uyandım,  tırnaklarda nevresimin doku örnekleri. Uzaktan bakınca ojeli gözüken tırnaklar yakından bakınca kırmızı nevresim geçirilmiş gibi gözüküyor. Alışmamış dötte don durmaz misali benim tırnaklarda da anca bu kadar. Özeniyorum ama ıııı!

Şu kadının aynası eller, saçlar, ayak topukları davasıda geriyor insanı. Bende hepsi eksiye giderken maşallah aynanın arkası, döt ileriye ileriye gidiyor o kadar. Neyse buna da şükür.

Bak şimdi nevresim deyince aklıma geldi. Nikâh öncesi bizim evde çeyiz seriliyor. Rahmetli peri kuşumuz ananemin önderliğinde yatak da hazırlandı. Nikâhtı, balayıydı falan döndük geldik. Evdeki ilk gecenin sabahı uyandık, yanaklarda bir sızı. Erdo’nun surata bakınca anlamıştım hissettiğim sızının sebebini; yastık kılıfları. Trabzon işi, allı güllü, oymalı el işleri gece boyunca tümüyle yüzümüze işlenmişti. O gün sökülen o nevresimler bir daha hiç geçirilmedi yastıklara. Hatıramız üzerine sandık kokusu sinmiş vaziyette duruyor.

Gördüğünüz üzere bu Cuma kırmızı nevresim geçirilmiş tırnaklarımla tamamen kadınsal haller içindeyim. Vardır bunda da bir hayır. Gerçi bana ‘’hayır’’ın içinden çıka çıka ‘’hıyar’’ı çıkar ya neyse…

Hepimiz için şahane hafta sonu diliyorum. Şaka bi yana ojeyi mojeyi boş verip bakalım keyfimize. ‘’ Ne ojeli tırnaklar gördüm uzantısında insan yok, ne ojesiz eller gördüm uzantısında ışık-sevgi çok. ‘’ Özgür kendini avut diyerek, sek sek sekerek kaçtım.

özgür tamşen yücedal