İyi akşamlar

Yarım saattir bilgisayar ekranın karşısında oturuyorum. Neşeli şeyler yazabilmek için nasıl debeleniyor şu parmaklarım. ‘’Bana karşı sabırsız mısın?’’ diye soruveren bizim oğlana ağız tadıyla kızamadığımı anlatasım var mesela. Ne bileyim babam ve annemin şimdilerde hoş gelen didişmelerini. Yazlık giyisileri kış başında tıktığım yerlerinden çıkarmak için nasıl erindiğimi. Bugün kaşık kaşık kısır yedikten sonra ve o bulgurlar midemde şiştikten sonraki perişanlığımı. En çelik misali sağlam sinirlerin bile bir an gelip çiklet ile sınanacaklarını ve benim sinirlerimin kremadan olduklarını. Endişe, korkuyla beklediğim haberin şükürle gelen cevabını mesela. Ne bileyim neşeli şeyler işte.

Ahmed Arif şiirleri peşinde oturdum tam da buraya aslında. Geldi karıştı Tuncel Kurtiz’in sesi geceme, kafama. Bütün sözcükleri hüzün boyadı. Şiir oldu gecem. Gri oldu karanlık gecede ruhum. Bir bakışa muhtaç olan bir hâl.

Bir akşam üstüydü aslında ‘zamansız gelen’I kabul edişim. Uzunca bir şiirin peşine takılıp gidişim. Yol boyu yalnız bir ağaç arayışım. Uzun zamandan sonra yüzüme tebessümü yakıştırışım.

Özetle; boka sarmış durumdayım sayın okuyucu. Bu gece benden fayda gelecek gibi değil. Şu an ekranda açık linklerden birinde Hüsnü Arkan & Birsen Tezer ‘’ hoşgeldin ‘’ diyorlar. Açılmış olan diğerinde Şükrü Erbaş’ın ‘’ KOCAMAN BİR ÇOCUĞU ÖPÜYORSUN ‘’ şiiri. Çalıp çalıp, dönüp dönüp bunlara gelmişler? Şahaneyiz yani.

Geceler huzurlu olsun. Geceler vakitli olsun. Geceler kıymet bilir olsun. Ve işaretleri takip edelim. Her şey gönlünüzce, dualarınızca olsun. Amin.

özgür tamşen yücedal