>

Yumuşacık göğsünde yatmaktan bu kadar huzur duyulacak kaç anane olmuştur acaba. Kahveleri yapıp ‘ ver bi cigara’ dedikten sonra bacaklarını da aldımı altına hiç kalkası gelmezdi insanın. Gıdısından kokulu kokulu öpmekten alıkoyamazdınız kendinizi.

Yedi çocuktan olan 20 torundan onun evinde sabahlamamış, sarhoş olup kusmamış, yaralarına merhem bulmamış, yaptığı pirinçli domates çorbasında şifa bulmayanımız yoktur.

Ananemin evinde her daim bir çeyiz hareketi olmuştur. Çünkü; yedi düvele yetişirdi. Herkesin çeyizinde hatırası olurdu muhakkak. Kasımpaşadaki çeyizcide nevresimler sardırılır, yağmur çamur demeden gerekirse bir limon sıkacağı için Eminönüne gidilirdi.

Bir de damatları çok kıymetliydi ananemin. Oturma odasında ya da balkonda sohbete dalmış kızları, torunları ”Adamların karnı açtır kalkın kurun sofrayı” deyip dikiverirdi ayağa. Şimdi bakıyorumda önce kızlarına sonra torunlarına miras kalmış bunun gibi birçok şey. Hiçbir şekilde satın alınamayacak kocaman  bir miras. Karnımızı doyururken komşumuzu düşünmeyi, paylaşmayı, halden anlamayı, çalışmayı, keyif etmeyi hatta koca idare etme tüyolarını…

Herkesi içine sığdırabilecek kadar büyük bir kalbi vardı peri kuşumuzun! Biliyorum bir yerlerde izliyor bizleri. Kokulu kocaman bir öpücük, selam yolluyorum ona tüm kalbimle.

                                                            ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL