Davetli misafirimdin dün gece. Kapıyı açtığımda karşımdaydın; derinine bakınca Karadenizin yeşiline çalan gözlerinle, aşkla karşımdaydın. Yanağına kondurduğum öpücükle içime yayıldı huzur, tüm bedenimi sardı huzurun… Soluğumu tutup yumdum gözlerimi hapsedebilecekmişim gibi seni en derinime. Belimden kavradığında daha sıkı sardım bedenimi sana, içine hapsedebilecekmişim gibi kendimi. Yokluğunda içimi yakıp kavuran özlem, yaş oldu aktı gözlerimden yüzümdeki tebessüme inat. Yokluğunda dudaklarıma vurulmuş olan mühür bozuldu dudaklarım dudaklarında eriyip tutku olurken. Birbirimize yazdığımız her bir kelime harflere bölünüp döküldüler yerlere… Herkes uyuduğunda dünyanın derdini sırtlayan dervişin sevdasını yazdığı gül kokulu aşk mektuplarına yazıldılar, teker teker. Derviş yarin hasretine dayanamayıp yaktığında aşk mektuplarını ve gece bu sevdaya dayanamayıp günü ağarttığında, gecenin peşi sıra seninde gideceğini biliyordum. Ve ben her sabah olduğu gibi gidişinin ardında erkenden karşılayacaktım günü; gül kokusuyla üzerime yağsın diye kelimeler…
Takaların motor sesleri duyururken gecenin isyanını, yastığıma sinen koku haber veriyorken günün gelişini hepsine inat açmak istemiyorum gözlerimi. Yerlere dökülen harflerin üzerine basıp soyunmak istiyorum seninle. Gözlerinle boyanıp Karadeniz olmak istiyorum. Dalgalarında boğulmak… Özlemek istemiyorum! Sen olmak, seninle olmak istiyorum aşk. Martılar taşımasın aşk mektuplarımı, ben fısıldayayım kulağına aşkımı. Parmakların bedenimin kıvrımlarına karışsınlar, bir olsunlar bedenimle. Bağrım sığınağın olsun. Coşkun, heyecanım olsun. Çığlıklarım şarkın olsun. Bizim için gökkuşağından renk seçeyim, mavi olsun.
Davetli misafirimdin dün gece. Gördüğüm her senli rüyada daha fazla özleyeceğimi bile bile çağırıyorum seni sevgili, davetlimsin. Rüyaların rüyalarıma yol olsun sevgili, geceler aşkla aydınlansın, bizim için yıldız seç gökyüzünden… Bir babaanenin torununa yolladığı hediye gibi kabul et beni, bir çocuğun sevinç çığlığında duy beni, denizin mavisinde hayal et beni ve rüyanın en masumunda hisset beni…
Merhaba!
özgür tamşen yücedal