Kızılderililere ait olduğu iddia edilen “ Çok hızlı gittik, ruhlarımız geride kaldı” sözü var. Sabah uyandığımda içimi sarmış olan durağanlık hatırlattı bunu.
Ruhum ağır mı acaba dedim. Hayır değil. Sakin? O da değil. Huzurlu bir duruş hali denilebilir. Son dönemde içinden çıkamadığım, çıkmayı da düşünmediğim temponun üzerine dün gece gördüğüm koşturmacalı, beklenmedik misafirli, kalabalık rüyalardan sonra …
Geç saatte uyumuş olmama rağmen sabah erkenden uyandığımdan beri uykumda rüya uyanıklık arası kafamda sıraya koyduğum evdeki işleri yapıyorum. Kahve için oturduğum an farkına vardım ki; bedenim hareket halinde olmasına rağmen içim izleyici gibi. İçim duruyor.
Aklıma şimdi gelen ve karşımdakine(lere) zamanında vermediğim cevapların sesleri bile cılız. Gereksiz. Özlemişim bu hali. Evimi de özlemişim. Yağlıboyalarımı, buzdolabı, çamaşır makinesini falan özlemişim. Ha belki özlediğim kendimimdir. Yalnız kalabilme özgürlüğüne şükür ediyorum.
Çok derinde tebessüm eden pıt pıt bir heyecan var, onu da görüyorum. Eminlikle duruyor. Neyin heyecanı bilmiyorum ama görüyorum. Akşam çay demleyip oturma ihtimalimin heyecanı bile olabilir, kimbilir.
Uykumda gördüğüm koşturmacalarsa çocukları büyüttüğüm, her işi halledeceğim çabasıyla oradan oraya koşturduğum, toparlayacağım diye bana ait olmayanları dert ettiğim günleri hatırlattı. Hiç özlemediğim debdebe. Kaydı olsaydı o hallerimin, şimdilerde “ hayat sana güzel “ diyenlere izletmek isterdim. Aman bu sabah bunu bile istemiyorum. Gereksiz. Kime neyi neden anlatayım, açıklamaya çalışayım. Ben beni bilirim. Başkasını bilme isteğimse asla yok. Kimse için de “ hayat ona güzel “ diye düşünmedim, düşünmem. Sanırım buna hiç vaktim olmadı zaten. Banane.
Sol elimin işaret parmağı kırıldı ya da çatladı galiba. İşaret etmeyeyim diyedir belki. Bu sabah iyice şişmişti, ağrıyor. Kulak temizleme çubuklarıyla atel yaptım. Yani incinik canım parmağım da durma halinde bugün. Böyle bir gün işte.
Yeşil mercimeklerin haşlanmasını bekliyordum, kokusu geldi. Kalkayım. Dura dura yemeği pişireyim. Sonra kurutma makinesindeki çamaşırlar katlanacak. Sonrasını bilmiyorum. Hızlı giden canım ruhum dinlenene kadar böyle.
Bugüne son not; sabah saatlerinde gökyüzü de gri …
özgür tamşen
ozgurtamsen 