Varolmanın dayanılmaz hafifliği,
Yediğim pizzanın vicdanımdaki ağırlığı,
Seyretmeyi planladığım filmleri ötelemiş olma duygusu,
Yağmur,çamur dinlemeden yüzme isteği olan oğlumla dermansız kalan bedenim,
Dün başlamış olduğum kitapla beraber tanımaya başladığım yepyeni hayatların soru işaretleriyle, hayatımdan bir daha tekrarını yaşayamayacağım bir pazar günü daha geçip gitti… Sabah; şükrederek alacağımız ilk nefesle başlayacak yeni bir günde buluşmak üzere herkese güzel rüyalar diliyorum.
ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL
Reklamlar
BuRCu
26 Haziran 2011 at 20:27
Güzel rüyalar görmeye ihtiyacım var, umarım rüyalar gerçeğe dönüşecek kadar inandırıcı ve motive edici olur. Şükretmenin güzelliği ile başlayacak nice güzel günlerinize…
Sevgiler olsun size ve ailenize.
ouzelf
26 Haziran 2011 at 20:34
Sevgili Burcu; az önce yazını okudum.”Bazen o köprüleri de yakmak gerekebilir” diye yazmayı unutmuşum. İnanmaktan vazgeçmemeliyiz.Sevgiyle…
BuRCu
26 Haziran 2011 at 20:59
İnanmaya devam ettiğimiz sürece tat almaya devam edebiliyoruz sanırım. Başaramayacağımız bir şey yok, en azından deneyince kaybedeceğimiz bir şey yok. Yorum için tekrar teşekkür ederim.