Ay dolunay olsa, dün gece olduğu gibi. Çok özlemiş olsak birbirimizi… Gelmiş olsan sen sevgili… Denizi olan küçük bir kasabada olsak, denizin kenarında otursak. Sussak, konuşmasak. Dokunsak, konuşmasak. Soluğum söylese, tenin dinlese. Anlatsam sana senden uzaktayken nasıl güzel özlediğimi seni, her şeyini. Yıldız kaysa, gitmemeni dilesem. Minik ayaklarım ıslansa serin sularında denizin, içim ısınsa sıcaklığında yüreğinin. Soysan beni, çırılçıplak kalsam. Dolunay izlese bizi. Başım göğsünde uyansam güne, güneşe o küçük sahil kasabasında. Deniz koksak… Aşka boyansak… Sen hiç gitmesen.
Gün aydın, aydınlık olsun.
özgür tamşen yücedal