Ay çok güzel bu gece! Sakin! Sessiz! Pencerenin önünde oturdum, bakışıyoruz. Düşünce baloncuğumun için tıka basa dolu, birbirinden bağımsız bir yığın konu başlıklarıyla. Az önce üstün körü göz attım günlüğüme; hiç bitmeyecek diye korktuklarım günü gelmiş bitmiş, geçmeyecek sandıklarım geçmişte kalmış, asla kesişmez dediğim hayatlar kesişmiş, ayrılmaz dediğim yollar ayrılmış, değişmeyecek gibi gelenler şimdilerde değişik… Alışamayacağım sandığım şeylere alışmışım, yapmam dediklerimi yapmışım, özlemem dediklerimi özlüyor, unuttuğum sandıklarım dürtüyor… Tuhaf! Uzun sanılan hayat kısa, anlaşılmaz, anlamlar yüklemeye değmez demek. Dünya durmadan dönüyor. Zaman durmadan tükeniyor. Sen ne kadar inat edersen et, sana rağmen her şey yazıldığı düzende oluyor. Uzun ince yol… Iki kapılı han…
Herkesin gönlüne göre olsun.
Melekler korusun.
özgür tamşen yücedal