Hepsi mi beni bulur arkadaşım…Kesin deli mıknatısı var bende, kesin.

   Koca desen bulduk birbirimizi; dünya yansa umrunda olmayan, benimle kafayı bozmuş cinsinden. Çocuk desen; birincisi duygusalın diplerinde, roman kahramanı gibi dolanıp durur…İkincisi; tüm dünyayla barışık, dışa dönüklüğü geçip dışarılarda yaşayan cinsinden. İkisinde de derin derin düşündüren, gerçeklikle, ölümle, rüyalarla, gezegenle ilgili sorular. Kardeşin biri, kız olanı; kelimelere sığmaz derecede keyif p……gi, bir elimde cımbız bir elimde ayna derken öbür yandan tek besin kaynağı sevgi olan cinsinden. Kardeşlerin erkek olanı desen; ”geçer, geçer”, ”boşver, tamam ya…”dolanıp duran, çılgın bi herif. Annemle babamı yazmıyorum bile; denge tankı olan annem bir mikser olan babamla. Her ne kadar denge tankımızın ayarını tutturabilmem uzun yıllar almış olsa da…

Arkadaşlar hepten çıldırık. ( o kelimede ne demekse, şimdi duyuyorum ”çıldırık”) Kimi işle, kimi kocayla, kimi alışverişle, kimi kitaplarla, okumakla, kimi ev işleri – yemek – çocuklar şeytan üçgeniyle, kimi de benimle bozmuş cinsinden. Son zamanlarda benimle fena bozmuş bir tanesi var ki, kendisi dost denilenlerinden, dost olanlarından, bozulmamış – bozmamışlarından, vicdanlı fikirli kültürlüsünden ama ne halt edeceğimi bilemiyorum, onunla. Hatunda; hassasiyet hat safhada ki ben fazlaca yoksunum, maillar mesajlar şifreli ki ben asla imalardan, şifrelerden anlamam. Biraz önce gelen son mesajla çakılıp kaldım, yazıyorum. Şimdi sabah kadar yatakta; dön baba dönelim.

İşte bu sebeplerden dualarıma bir tane daha ekliyor ve normalinden birini istiyorum.

ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL