Kolunun altına sığınmış, yaslamışım kafamı göğsüne. Gömleğinin açıklığından süzülüveriyor elim. Kalbinin atışına, sıcaklığına daha daha yakın olabilmek için. Tanıdık yüzlerin olduğu bir bardayız. Sahnede bir genç şarkı söylüyor. Sen istemişsin. Eskilerden bir şarkı. ’’Seni beklerim öptüğün yerde’’ diyor . İçinde anları saklayan şarkılardan; kumsalda buluştuğumuz günlerden birini, benim için cebinde çikolata getirdiğin günü saklıyormuş. O an a gittim. Mutluyuz. Daha sıkı sarılıyorsun bana. Tanıdık, güvenli kokunla, tadınlayım. Şarkıya eşlik ederken eğilip öpüyorsun beni. Sonra bir kez daha, giymiş olduğum beyaz tişörtün açıkta bıraktığı ensemden hemde. Gözlerimi yumuyorum saklayabilirim belki bu öpücükleri diye. O kadar gerçek, o kadar sen – biz dolu ki, rüya olduğu şüphesi korkutuyor. O korkuyla açıyorum gözlerimi. Yanımda duran yastıktaki soğukluğa değiyor elim. Gözümde süzülmeye hazır bir damla yaş. Kalkıp odaları kontrol ediyorum. Yoksun. Sesleniyorum, ses yok. Nasıl, ne zaman bu kadar yok oldun. Duvarlardaki fotoğraflar sen doluyken. Hediye ettiğin sedef kakmalı kutu başucumdayken. Ben seni bunca seviyorken. Bir insanın kokusuna tadına bağımlı olunabilir mi? Ben olmuşum. Çok özledim tadını, kokunu, nefesini… Seni çok özledim sevgili!
ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL
İşte şarkı: seni beklerim öptüğün yerde
ozgurtamsen 
nehirida
11 Nisan 2012 at 10:59
‘Ne zaman bu kadar yok oldun’ :((
Olunabiliyor, sonra olmadık zamanlarda o bağımlılığın kriz anları….
BeğenBeğen
ouzelf
11 Nisan 2012 at 19:21
Ebru sanırım böyle yok oluşların ardından Guguk Kuşu’nun yazdığı gibi kalıverir insan; inemediği, yaşayamadığı, ölemediği tepelerde. Yaşantılarımızda hep güzel, dönüşlü ayrılıklar olması dileğiyle…
BeğenBeğen
Anonim
11 Nisan 2012 at 11:59
Yok olurlarsa çok değerli oluyorlar. Aşk varken bıkmak, yokken duvara kafa atmak gibi… İyi ki varsın, iyi ki varlar:)))
BeğenBeğen
ouzelf
11 Nisan 2012 at 19:29
”Anonim” kod adına cevap yazmak biraz ( oldukça ) garip kaçacak ama bilemedim.
Bence varlarkende değerli oluyorlar fakat zamanla biraz hoyrat kullanıyoruz sanırım. Sonra da bir bakıyoruz yok olmuşlar. Ama hayat ! ” Aşk olsun, sevgi olsun ” deyince zor da olsa ” ayrılıkta başım üstüne ” demek zorunda kalıyoruz. İstenilen her şeyin bir AMA’ sı yok mu? İyi ki varız, varlar. Ve hep olsun aşk, hayata rağmen.
Sevgiler…
BeğenBeğen
Anonim
13 Nisan 2012 at 08:24
Kendimi toplumdan o kadar soyutlamamın sonucu olarak, sanal ortamda dahi anonim olabilmeyi başarmanın haklı gururunu yaşıyorum…Özgürrrrrr düşüyorum galiba tutsana beni… Belgin:)))
Not: Anonim olsam bile mesaj doğru algılanmış, mutluyum:))
BeğenBeğen