Umutla açılan ellerim umudunu yitirip kapanmış,
dualarım tükenip, Tanrı beni unutmuşken
gözlerim kapanıp, dillerim susmuşken…
Gökte gene mehtap ve bu balıkçı motorunun sesi içimdeki sesleri susturamaz,
ay ışığı yolumu aydınlatır, içimde ki karanlığa dokunamıyorken,
sen uzaklarda kalmış, ben hep sana hep sana dönüyorken…
ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL
Herbirimizin kendimize büyük dertlerimiz,günlük koşturmalarımızla geçen günlerimizin içinde aşina duygularımızı paylaşabileceğimiz ,aynı pencereden bakabilen,aynı dili konuşanlarla buluşabileceğimiz bir durak olabilmek dileğiyle kocaman bir MERHABA…
WordPress.com'da ücretsiz bir web sitesi ya da blog oluşturun. Tema: .css{mayo} tarafından Choco.
ozgurtamsen