Karmakarışık bir gecenin ardından gelen aynı öyle karmakarışık bir sabah. Ne hissettiğim, ne hissetmediğimin belli olmadığı. Dilimde dualar, yüreğimde ürkek isyan duyguları, bedenimde dermansızlık…
İki gün önce mutfağımında ki masada oturmuş kahve içiyorken karşımdaydı dudaklarındaki o narin tebessümle. Biraz şaşkın, biraz korkak, biraz teslim olmuş ama en çok kırgın, yalnız. Yolcu ederken sarmalamak, sıkıca sarılmak istedim. Yapamadım. Gözyaşlarıma hakim olamıyordum çünkü. Tek yapabildiğim bileğimden en sevdiğim mavi boncuklu bilekliğimi çıkartıp bileğine takmak oldu. Gözgöze geldiğimizde anladım, biz zaten tüm diğer annelerin kendi aralarında konuştuğu sessiz dili konuşuyorduk.
Bugün ameliyat olacak.
Ben ise biraz serin, biraz ıslak, biraz güvenli ama çok karanlık gecenin içinde onu düşünüp durdum tüm gece.
Korkuyor bliyorum. Çünkü biliyorum ki, o çok hasta ama en çok da anne.
Annelerin böyle durumlarda yalnız hissediyor olmaları neden acaba? Tüm sevdiklerini korumak, koruyabilmek için uzaklaştırıyor olmamızdan mı?
Kendisini önce yaradana, sonra doktorlara teslim edecek ama ya çocukları? Önce yaradana peki ya sonra kime?
Karmakarışık bir gecenin ardından gelen aynı öyle karmakarışık bir sabah. Ne hissettiğim, ne hissetmediğimin belli olmadığı. Dilimde dualar, yüreğimde ürkek isyan duyguları, bedenimde dermansızlık…
ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL
ozgurtamsen 
Aslısın
28 Ağustos 2012 at 06:58
İyi olacak, hepsi geride kalacak ve buruk bir tebessumle anilacak. Cunku o bir kadin ve anne. Dualarim onunla.
BeğenBeğen
Ebru
28 Ağustos 2012 at 07:03
Galiba birine moral verecek en son kişiyim:( Çok fena oldum.Sadece dualarımızda olacak dilerim herşey yolunda gider diyebiliyorum.
BeğenBeğen
ouzelf
28 Ağustos 2012 at 14:20
Çok şükür, çıktı ameliyattan. Her şey yolunda. Öyle güzel, mutluyum ki onun adına. Hepinize iyi dilek, dualarınız için teşekkür ediyorum. Dualar…
Aslı’nın dediği gibi ” buruk bir tebessümle anacağımız bir anı “. Sağlıklı günlere … Ama şimdi bunun şerefine içilmez mi kızlar?
BeğenBeğen
Aslısın
28 Ağustos 2012 at 14:24
Cok sevindim. Ben ickileri getiriyorum, kadehleri hazirlar misiniz? :))
BeğenBeğen
ouzelf
28 Ağustos 2012 at 15:36
Kadehler buzdolabında bilin. Sevgiyle arkadaşım.
BeğenBeğen
belgin
28 Ağustos 2012 at 08:16
Offf Özgür. Yağmuru beklerken ben, ıslatmak için gözlerimi, allak bullak ettin her şeyi. Vurgun yemiş gibiyim. Ne yapabilirim? Oturdum camın önüne, kapadım gözlerimi, içimde iyi kalan ne varsa gönderdim binlerce leyleğin kanatlarında güzel anneye. Hiç birşey olmayacak O’na, yine kahve içeceksiniz mutfakta karşılıklı ama eller sıkı sıkıya tutulmuş olacak bu kez. Seviyorum seni ve senin sevdiklerini.
BeğenBeğen