‘’ Geç git Pazartesi sen de! Sende de iş yok! Sen de salıya doğru… sümkürerek, burnunu çekerek, vapura atlayarak, merhaba diyerek, bilet alarak, pazarlık ederek, bir şarkı bile mırıldanmadan, ıslık çalmayı bile hatırlamadan… yalan söyleyerek, insanoğlundan insanoğluna kötü haberler ileterek, çarşambaya doğru yürüyen budala bir salı ile kol kola geçip gideceksin… Ulan Pazartesi! Sen bir tarafta pazar, bir tarafta salısın; serseri herif! Ne diye İstanbul’da bize ‘ pazartesiyim ‘ diye kafa tutarsın ‘’
Sait Faik Abasıyanık