‘’Ayy korkmayın yahu hiçbi şi yok!‘’

‘’Akşamına top oynadı.‘’

”Bugün sünnet yarın deniz!‘’

Tüm bunları söyleyenler ya gerçekten balık hafızalılar ya da bizim her bokumuz bi tuhaf. Tamam oğlanın elinden tutup, şort tişort muayene – ön görüşme yapacağız diye doktora gittikten bir saat sonra sünnet işini halletmiş olmam biraz tuhaf olabilir. Ama ne bileyim anacığım! Baktım kestiren çıkıyor, kestiren çıkıyor, herkes bir rahat bir rahat… Açtım Erdo’ya telefon ‘’Adam! Rızan var mı kestireyim mi oğlanın pipiyi?‘’ diye sordum. Adam da baktı benim ses rahat ‘’Kestir!‘’ çıkıverdi ağzından. Kestirdik. Doktor desen: ‘’Biraz ağrısı olabilir, ağlayabilir. Ama yarın yıkanabilir, 3. gün havuza girebilir. Yalnızca beş gün merhem süreceksiniz. Gerçi sizin oğlanın kafa biraz fazla gibi, sorun olursa her saat arayabilirsiniz.‘’ dedi. Anaaa gerçekten bizim ki yürüyerek çıktı hastaneden. Bizim ki derken pipiyi değil oğlanı kastediyorum. Ana oğul bindik arabaya, çıktık yola.

Ulan yarım saat olmadan çocuk başladı mı içli içli ağlamaya. Bir ‘’Acıyoooo!‘’ diyo bir daha ‘’Acıyooo!‘’ diyor. Hayır ben de başlasam ağlamaya kim sürecek arabayı? Ağlaya zırlaya geldik eve, bitap. Diğer yandan içim içimi yiyiyor; hiç acımayacak demiştim, oğlan bir daha bana güvenmezse, diye.

Neyse işte eve geldik sağ salim, çok şükür. İlk çişi yapacağız oğlan acıyacak diye işemeye korkuyor! Tam işerken ‘’Anne içime bir şey oluyo.’’ deyip bayılıvermesin mi! Ben çeneyi açmaya çalışıyorum feryat figan. Ben de bayılsam oğlanı kim ayıltacak? İlk travmadan sonra çişi gelmesin diye içecek tüketimine son verdi zaten. Bu arada kesinlikle pipisine bakmıyor, piyasada satılan sünnet donlarını giymiyor. Pipinin üzerinde plastik bir mama kasesiyle yatıyor. Akşam aile büyükleri geldiler, sağolsunlar. Dualar eşliğinde pipinin ucundan azıcığını yolculayıp, hayırladık. Kalan sahalar oğlanın ve sevgililerinindir. Hepsine hayırlı olsun.

İkinci gün yani doktorun yıkanabilir dediği gün; sabah çişi geldi. İkinci sefer ve daha feci şekilde kasılıp kalmasın mı çocuk elimde. Elif desen yatak odasının kapısında donakalmış bize bakıyor. Ben gene feryat figan… Şükür ikinciyi de atlattık. Ve ben psikopata bağladım. He bu arada arayan sorana anlatıyorum; karılar ‘’Ayy bizde de olmuştu. Çok normal.‘’ demelere başlamasınlar mı! Çekip kendimi mi yoksa onlar mı vursam bilemedim. Kimseyi vurmadım. Erdo deseniz akşamları geliyor eve ‘’ Çok normal Özgür. Geçecek. ’’ diyor. Ki, yalnış anlamayın benim adam iki damla kan görse bayılır. Onu da vurmadım. Vurup katil olsam oğlanla kim ilgilenecek?

Ne yaptım? Oğlanın elinden tutup doktora götürdüm. Pipinin üzerinde yeşil, plastik mama kasesi… ‘’ Doktor bey, bi konuşun hele bizim oğlanla. Geçecek, deyin. Normal, deyin. Ne bileyim işte rahatlasın çocuk. ‘’ dedim. Babacan adam mış, konuştu. Meğer bizim oğlan pipinin yeni halini hiç mi hiç beğenmemiş. Gerçi sünnetten sonra doktor ‘’Sakın baba beni, neden böyle oldu? Hep böyle mi kalacak diye aramasın. Ödemlerin geçip tam şeklini alması 3-4 ayı bulur.‘’ dediydi. Bizde baba değil oğlan, pipinin sahibi arıza çıkarttı.

Beşinci gün her şey yoluna ancak girdi.

Yani anacığım bir pipinin derdine düştük ki sormayın gitsin.

Demek ki neymiş: her söze kanmayacak, inanmayacak mışsın. Tırnağın varsa kaşınacak mışsın! Tüm bunları yaşarken sonsuz manevi desteklerini bizden esirgemeyerek Oğuz’u iki gün boyunca oyun moyun eyleyen, yanında olan Belgin’in oğulları Bulut Ve Poyraz’a teşekkürü etmeden geçemem. Hepinizin huzurunda onlara teşekkür ediyorum, borçlandım.

”Oldu da bitti maşallah!”

özgür tamşen yücedal