Önceki gün daha gün ağarmamıştı oğlanı havalimanına bıraktığımda. Döndüm eve, uyudum. Bu arada herkes tatilde … Havalimanı kalabalığına bakarsanız da tüm ülke tatile gidiyor. Neyse bizim de var elbet uçaksız uçuş planlarımız. Aman herkes yerinde rahat olsun, herkese iyi tatiller.
Nasıl giriş yapacağım sorunsalının içindeyim sevgili okuyucu, bir şekilde başaracağım inşallah. Olmadı hep yaptığım gibi bodoslama:
İşte tüm bunlar olduğu arada telefonuma düşen mesajlardan biri hoplattı gene kafamı. Bazılarının ortada hiçbir samimiyet, izin falan olmadan sen’li ben’li diline geçişlerine tilt oluyorum. Mesajda, sokakta, resmi dairde nerede olsa farketmiyor taktım yemin ederim. Hayır demezler mi adama; “ ‘siz’ken, ne ara ‘sen’iniz oldum! ” Bu samimiyet nereden geliyor.
Ben sokağımızda görev yapan belediye görevlisine hal hatır sormayı bırakmış biriyim sırf bu sebepten. “Kolay gelsin” deyip geçiyorum. Beyaz eşya servisini de bu sebeple değiştirdim. Aman tamam gene karınca dağa küsmüş dağın haberi yok vakası biliyorum. Ama ne bileyim bizler çocuklarımızla konuşur yazışırken bile ‘lütfen’li diyalog kuranlarız ki örnek olabilelim. Yoksa neslimiz tükenecek. Bizler sokakların haklarına saygı gösterip çöp atmayanlarız. Servis veren her tür hizmetlinin önce hatırını soranlarız. Bizler heryer, her zümreyi saran kabalığa karşı inatla kibar kalmaya çalışanlarız mesela. Hayatı tik tok videosu tadında yaşamayı asla seçmeyenleriz bizler. Ve bu had bilmezlik bizlere göre kabalık.
“Cevap yazma,” demeyin içinizden, yazmıyoruz pek tabii. Durun yalan oldu. Birkaç kez göze sokarcasına ‘sen’li mesajlara inat, belki farkederler diye ‘siz’li yanıt veriyoruz. Baktık olmadı, oku bazen okumadan geçiyoruz.
İşte tüm o havalimanı, kalabalıklar arasında iki gündür aklıma taktığım buydu. Düşündüğüm başka şeyler de var ama en tepedeki buydu. Misal bugün boğaz köprüsünden geçerken kendi kendimi eğlendirebildiğimi farkettim. Nabzıma göre müzik yapınca çiçek gibi oluyorum. Kendimle inatlaşmayınca … Ve bunun yanımdakine ne kadar bağlı olduğunu düşündüm. Birbirimizi eğlendirebildiğimiz tüm arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Doğum günü haftamda gittiğim diyarda bunu gözlemledim; eğlenebilmek öyle herkesin beceremediği bir hâl. Kimi uğraşıyor, kimi direniyor, kimi -miş gibi yapıyor ama gerçekten akışta eğlenebilen çok az. Kıymetli birşey.
Hepimiz daima denklerimize denk gelelim inşallah.
İçimde dökmeyi istediğim satırlar dolusu sözcük varken bu akşamlık diyeceklerim bu kadar, az sonra çıkmam gerekiyor çünkü. Diyeceklerime son verirken sizlere saygı selamlarımı yolluyorum. İyilikle inşallah.
Siz …
özgür tamşen
ozgurtamsen 