Bu parçanın ardından kocaman ” SAKİNLEŞİN ” yazacaktım. Ama  ben giydiğim tişortun belime belime batan iç etiketlerini sökmeye çalışıyorken baktım, fonda çalan parçanın hiç etkisi yok ve sinirlenmişim. Dönüp düşünmüyorum ama, ” ulan kalkıp banyodan makası almaya üşenmesen hiç sinirlenmeyeceksin.” diye. Aman birçok şey olduğu gibi bu da umurumda değil zaten. Sinirlen mişim, sakinleştir miş falan. Düşünme yetimi kaybetmek isteyecek kadar kötü, öc dolu, adaletsiz, anlamsız şeyler yaşanıyor gene bu topraklar üzerinde ya, hallerim bunlardan… Ben şimdi çıkıyorum evden, bilerek. Biliyorum ki şehrimize uzak mesafelerde, insan olarak görmeyi kimsenin haketmediği şeyler olacak gene, duymayı haketmediği şeyler duyacak kulaklar, anlayamadığı şeyler görecek çocuklar, kan akacak, gözyaşı ağıtlar dökülecek toprağın üzerine. Sonra şehrimizde

bunun gibi şeyler göreceğiz; insanca, birlikte yaşamaya aykırı tüm kötü tohumları yüreklere serpen. Offff hadi beynim oynamaya başladı gene yerinden. Lanet okusan ne fayda şehitlere ” Üç Beş asker ” diyenine, ” Biz öyle değiliz kardeşim.” diye anlatmaya kalksan, kötü kötü bakanına ne fayda… Bütün bunlar sebebiyle sakinleştiremiyor, avutamıyor artık bizi hiçbir şey. Alt alta sıralanacak o kadar çok şey geliyor ki aklıma, en iyisi burada kesip gitmek.

ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL