İçinde asla kapanıp soğumayacak öyle bir acı var ki… İşte o acıya zaman bile ilaç olamadı. İçin için kanayıp duruyor yarası, kah doğan, kah batan güneşte, kah kahkahaların da, kah gözyaşların da…. An olur bakamaz olurum gözlerine, yakar beni de acısı.
İnsan, yaşına bakmadan sarıp göğsüne yatırmak ister onu, bir türkü söylemek ister huzurla uyuyabilmesi için. Büyük kalabalıkların içinde yapayalnız yaşıyor acısını.
Duyduğum her ezan sesinde, her duada, bayram sabahlarında gelir konar göğsümün üzerine küçük bir kuş misali.
Şu anda ki gözyaşlarımla birlikte bir güvercin uçuruyorum bu türküyü söylerken. Ama paylaşılamayacak bir acı onun kisi biliyorum.
Öyle bir ışık ve huzur dolsun ki yüreğin; göğüsleri süt dolu anasının koynundaki bebek gibi hissedebil kendini. İçindeki çığlıklar susuversin huzur bulsun yüreğin….
ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL
ozgurtamsen 