Günaydınnnn!

Şu uyku ne acayip şey, değil mi? Sen bütün gün ha babam, de babam koştur, didin vakti gelsin hoooop zıbar uyu. Mola! Sonra mucize gerçekleşsin, uyan. Gene başla kaldığın yerden ya da yepyeni yerinden yaşamaya. Şükür!

Gelelim günün sorunsalına; şimdi biz bu yaz başında kaldırdığımız yorganları çıkaracak mıyız, çıkarmayacak mıyız? Daha erken mi yoksa vakti geldi mi? Havalar böyle mi gider yoksa tekrar düzelir mi? Düzelir ve yorgan fazla gelmeye başlarsa neremize sokarız o yorganları? Offf yeminnen yoruyor bu hayat, bu mevsimler. Hayır, ben bu mevsimsel geçişlerdeki hazırlıklarda hiç denk getiremediğimden… Yazlıkları çıkarır dizerim raflara, erkendir götüm donar. Geç kalırım götümden ter damlar. Bi tutturamama durumum var o sebeple zorum var.

Bu sabah mesela; akşam zaten yorgunluktan olduğum yerde sızıp kalmışım. Uyandığımda saat 05.00’i gösteriyordu. Önce telekominasyon ağına bağlanıp neler olmuş bitmiş baktıktan sonra kahvaltıları hazırladım, sırasına göre. Akabinde gene sırasına göre herkesi yolculadım. Duşa girdim, yüzümü temizledim, pijamalarımı giydim, kahvemi yaptım, sigaramı tütütürdüm. Tekrar yatağa girdim. Görüldüğü üşere ters işlem, tutturamıyorum. Derken uyudum uyuyacağım döneniyorum baktım bir esinti sırtımda, yağmur sesi dışarıda… İnce pikeye sarın sarın ısınamadım, hep bir tarafım ayazday mış gibi. Ahh yorgan olaydı sarmalasaydı şöyle yumuşak yumuşak diye geçiverdi içimden.

Bak şimdi böyle yazınca vakti gelmiş gibi! Yok yok ben haftasonu çıkarıp mis gibi geçireyim nevresimlere. Fazla gelirse de alırım yarısını bacaklarımın arasına estiririm bir yanımı.

En büyük sorunumuz böyle şeyler olsun inşallah, maşallah. Çok güzel bir gün bugün, çok güzel. Yolcu karşılamak için güzel. Kahve içmek için güzel. Çay demlemek için, gülmek için, sevmek için, özlemek için… Hayırlı sabahlar, günler olsun diyor ve Özlem’e ayrıca huzur dolu gün diliyorum. Yüzüne yapışan şapşal bir tebessümle geçsin gün. Sevgiyle…

özgür tamşen yücedal