Giderken tüm günaydınları yanında götüreceğini söyleseydin keşke sevgili

Keşke bilseydim mavinin griye bulanacağını

Tüm lilyumların solacağını mesela

Şehirlere sığdıramadığım aşk bittiğinde bilseydim keşke çikolatayı asla eskisi gibi sevemeyeceğimi

Doğduğun şehrin tüm yağmurlarının parmaklarıma yağacağını da bilmiyordum

Gönlüne dokunmuş olan meleklerimin umutsuzca kanat çırpacaklarını

Hayalini kurduğum odaya masamı yerleştirdiğim ilk gece sana bu şiiri yazıyorum

Karşımda duran fotoğrafta Çengelköy’de bir çay bahçesinde gün doğuyor

Uzaklarımdaki denizde bir karaltı yar olmadığını bildiğim

İstanbul artık sevilmez bir şehir olmuştur senin için, kimbilir

Vaktinden çok sonra gelenim

Gönlüm düştü artık bil ki tam gönlünün yanında duruyor

Isyan yok asla içimde minnetten fazla

Dileğimdin, dilediğimdin

Biliyorum

Senin içinde asla eskisi gibi olmayacak gün doğumları, güneşin batışları

Dinlediğin her şarkı sana beni anlatacak

Denizi her gördüğünde titreyecek derininde bir yer bir zamanlar bana ait olan

Boynundaki bene baktığında hep beni hissedeceksin, dudaklarımı

Giderken götürdüklerin kadar aslında payıma düşen, emanetlerin

Kalabalıklar içinde aklına gelişlerim yakacak canını tıpkı benim acıdığım gibi

Bembeyaz tüller uçuşacak yüreğinde

Bir balkon serilecek tam yol ortası gibi rüyalarının ortasına

Sen de çikolata yiyemeyeceksin mesela

Köşe başında gördüğün çiçekçilere kafanı çevireceksin unutamadığın için beni

Sesim olmadan yollar bitmeyecek artık

Ne kadar uzağa gidersen git kaçamayacaksın kelimeler küstüler çünkü sana

Asaf’ın dediği gibi ‘’ Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.’’

Korkuyorum

Ama

Gün gelir her şey biter

Gidecek olan gider

Gelecek olan yola çıkmış olur

Kapılar kilitlenir

Kapılar açılır

Gören gözler görmez olur

Şarkılar susar

Şiirler yazılır

Ve

Insanoğlu bile bile günü geldiğinde her şeyin biteceğini

Yaşar bile bile

Döngünün akışına teslim edip kendini

Biliyorum hiçbir acı gibi bu da baki değil

Geçecek

Hoşçakal sevgili

Tüm günaydınlarım senin olsun

Gözyaşlarımı çimenlerde bırakıyorum

merhaba

özgür tamşen yücedal