Kaçmak istediklerim kadar gitmek istediklerim var. Belki de bundandır kararsızlıklarım. Korkularımdan, hayallerimden, aşktan, güdülerimden, zihnimin oynadığı oyunlardan yaptığım yanlışlarım var. İçimdeki çocukla, kadınla, erkekle, yüreğimle yarattığım güzellikler var. Duvarlarımdan dışarıya taşıyamadığım duygularım var. Hedeflerim, hırslarım, kıskançlıklarım, özlemlerim var. Kırılganlıklarım, hayalkırıklıklarım, travmalarım, bir daha hiç dönmek istemediğim anılarım var. Ve yarın sabah hepsiyle birlikte yaşamam gereken bir günüm daha var. Milyarlarca insan gibi… Sen gibi…    ( Aret Vartanyan )

O milyarlarca insandan biri, ben de bu sabah, bu pazartesi sabahı  tüm bunlarla, korkularım, hayallerim, aşkım, zihnimin içindeki her şeyle, ağır mı ağır kalktım yaşamam gereken bir güne. Kaçmak istediklerim yok bugün. Tam tersine üstüne üstüne gideceklerim, üstesinden geleceklerim var bugün de.

” Merhaba ” diyeceklerim. ” Güle güle. ” diyeceklerim. ” Kabulümsün. ” diyeceklerim. ” İstemiyorum. ” diyeceklerim. Daha doğrusu dilim böyle söylerken, gönlümün diyeceklerini bilemediklerim. Milyarlarca insan gibi… Sen gibi…

Güzel günler olsun. Gönlümüzden geçenleri söylesin dillerimiz. Gönüllerden geçenleri görsün gözlerimiz. Üstesinden gelemeyeceğimiz hiçbir şey olmasın, kalmasın. Sevgiyle olsun. Aşktan, aşkla olsun.

ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL